Tymor yr Adfent 8

I lawer mae’r Nadolig yn adeg i ddianc oddi wrth y byd go iawn am ychydig – byd gwaith, byd problemau economaidd, byd cyfrifoldebau. Mae yna ychydig o ddyddiau yn y flwyddyn beth bynnag pryd y cawn anghofio am y pethau hyn i gyd.

Rhan o newyddion da yr ŵyl i Gristnogion, ac i bawb arall pe byddent yn ei dderbyn, yw fod Duw wedi disgyn o’i nefoedd i wynebu y byd go iawn – y byd rydym ni yn byw ynddo. Immanuel – Duw gyda ni – yw thema fawr y dathlu. Datguddiodd Duw ei hun fel hyn i’w bobl yn gyson trwy’r oesoedd. (rhagor…)

Tymor yr Adfent 7

Dyma ni wythnos i mewn i fis Rhagfyr yn barod. Mae’r dyddiau yn brysio heibio a’r Nadolig yn dod yn nes. Mewn termau gwyddonol gallwn fesur amser – mae yna gysondeb gyda phob eiliad yn gyfartal â phob eiliad arall. Ond i ni mae amser yn gallu llusgo – pan fyddwn yn eistedd mewn ciw traffig neu yn ‘stafell aros y deintydd. Neu gall amser frysio heibio pan fyddwn â llu o bethau i’w gwneud a dim digon o funudau yn y dydd i’w cyflawni. (rhagor…)

Tymor yr Adfent 6

Mae’r Hen Destament yn edrych ymlaen at yr Un oedd i ddod. Roedd Iesu yn gallu ceryddu’r disgyblion am fethu gweld hyn. Cymrwch chi’r ddau ar y ffordd i Emaus wedi’r croeshoelio a’r atgyfodiad. Ynghanol eu dryswch a’u penbleth, tydyn nhw ddim yn gallu gwneud trefn o ddigwyddiadau’r dyddiau a fu. Meddai Iesu wrthynt, “Mor ddiddeall ydych, a mor araf yw eich calonnau i gredu’r cwbl a lefarodd y proffwydi! Onid oedd yn rhaid i’r Meseia ddioddef y pethau hyn, a mynd i mewn i’w ogoniant?” A chan ddechrau gyda Moses a’r holl broffwydi, dehonglodd iddynt y pethau a ysgrifennwyd amdano ef ei hun yn yr holl Ysgrythurau.” (Luc 24:25-27) Sut ydym fod i weld Crist yn y llyfrau hyn ysgrifenwyd gannoedd o flynyddoedd a mwy cyn i’r baban gael ei eni ym Methlehem? (rhagor…)

Tymor yr Adfent 5

Heddiw dyma garol i chi feddwl amdani. Mae’n gosod stori’r geni o fewn cyd-destun y stori fawr – stori sy’n cychwyn cyn bod amser, ond sy’n arwain ymlaen at y geni ym Methlehem, ymlaen at y Groes, ac yna at heddiw, a’r cyfle sydd gennym ni i ymateb i wahoddiad grasol y baban a ddywedodd flynyddoedd wedi ei eni: “Dewch ataf fi, bawb sy’n flinedig ac yn llwythog, ac fe roddaf fi orffwystra i chwi. Cymerwch fy iau arnoch a dysgwch gennyf, oherwydd addfwyn ydwyf a gostyngedig o galon, ac fe gewch orffwystra i’ch eneidiau. Y mae fy iau i yn hawdd ei dwyn, a’m baich i yn ysgafn.”  (Mathew 11:28-30). Gellir ei chanu ar dôn Poland (Caneuon Ffydd 373, neu Praise 361) (rhagor…)

Tymor yr Adfent 4

Tymor o edrych ymlaen yw ‘r Adfent. Mae plentyn yn edrych ymlaen at gael yr anrheg fydd yn rhoi oriau o bleser iddo – pleser nad yw’n ei fwynhau ar hyn o bryd. Yna mae’r rheini sy’n edrych ymlaen at gael y teulu i gyd yn dod adref, a bydd gwacter eu hunigrwydd yn cael ei lenwi dros dro beth bynnag. Wedyn mae eraill yn edrych ymlaen at gael newid oddi wrth y bwyd cyffredin, bob dydd a gwledda ar ddanteithion dros yr ŵyl. (rhagor…)

Tymor yr Adfent 3

Os oedd tarddiad stori’r geni yn nhragwyddoldeb, daw yn angenrheidiol unwaith dechreuwn edrych ar hanes y ddynolryw. Yn Genesis gwelwn Dduw yn creu’r bydysawd allan o’i gariad, a dyn (yn wryw ac yn fenyw) yn goron y greadigaeth honno. Go brin y gallwn ddychmygu yr hyfrydwch a brofai Adda ac Efa wrth fod mewn tangnefedd perffaith gyda gweddil y greadigaeth, a gyda’u Crëwr. (rhagor…)

Tymor yr Adfent

Yn draddodiadol roedd yr Adfent yn dymor o baratoi – ac yn sicr rydym fel pe byddem yn gweld y paratoadau ar gyfer y Nadolig yn dod yn gynharach bob blwyddyn. Bu adeg pan nad oedd y goeden yn mynd i fyny tan yr wythnos cyn yr ŵyl. Eleni mae’n syndod faint sydd wedi nodi ar twitter eu bod wedi gosod y goeden yn ei lle ar y cyntaf o’r mis. Heddiw bu Siôn Corn yn ymweld â llu o archfarchnadoedd, ac mae’r jingles Nadoligaidd yn y siopau ers tro. (rhagor…)